Κατά τους Μεσοβυζαντινούς χρόνους η φυσική οχύρωση της θέσης ενός οικισμού είναι το βασικότερο κριτήριο επιλογής για τη δημιουργία του. Έτσι, η Κάτω Πόλη, άρχισε να δημιουργείται στη ΝΑ ακροθαλασσιά του νησιού λίγο μετά το 900 μ. Χ., περίπου 300 χρόνια μετά από την χρονολογία κτίσης της Μονεμβασιάς.
…»
Είναι η αφετηρία για την εξερεύνηση με καΐκι όλης της δυτικής ακτής της Μέσα Μάνης μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο ή ακόμα και της ανατολικής. Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου
…»
Η Βάθεια είναι η επιβλητικότερη έξαρση ενός τοπίου το οποίο ούτως ή άλλως φημίζεται για τη μοναδικότητά του. Βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου εδώ και αιώνες. Οι ιστορικές πηγές μιλούν γι' αυτήν από τα μέσα του 16ου αιώνα. Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου
…»
Στην ανατολική απόληξη του Πάρνωνα, σε ένα τοπίο κατάφυτο με ψηλά κορφώματα και χαραδρώσεις που σβήνει στο ακρωτήριο του Μαλέα, βρίσκεται το σπήλαιο της Καστανιάς. Πλούσιο σε πυκνότητα και ποικιλία σχημάτων, χρωμάτων και μορφών, κατατάσσεται δεύτερο στο είδος του σε όλη την Ευρώπη. Τρία εκατομμύρια
…»
Στις παράκτιες τοποθεσίες Αγία Μαρίνα, Κόρακας και Σπίθα, στο Λακωνικό νότο, έκπληξη και δέος προκαλούν στον επισκέπτη οι απολιθωμένοι μάρτυρες ενός μακρινού παρελθόντος. Τα ευρήματα στις απολιθωματοφόρες θέσεις είναι μοναδικά στον ευρωπαϊκό χώρο και ανεκτίμητης επιστημονικής σπουδαιότητας.
…»
Το Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο Μάνης, στεγάζεται στον ιστορικό πύργο Τζαννετάκη, που βρίσκεται στο γραφικό νησάκι της Κρανάης (Μαραθονήσι), το οποίο σήμερα συνδέεται με προβλήτα με την απέναντι ξηρά. Σ' αυτό το νησάκι, σύμφωνα με τη μυθολογία βρήκαν καταφύγιο ο Πάρις με την Ωραία Ελένη, προτού
…»
Οι απασχολήσεις, οι παραγωγικές εξειδικεύσεις, οι καθημερινές δραστηριότητες και οι συνήθειες της ζωής, τα ταφικά έθιμα, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι καλλιτεχνικές ευαισθησίες και οι πνευματικές ανησυχίες της νεολιθικής κοινότητας του Διρού ανιχνεύονται και παρακολουθούνται στα ευρήματα που έφερε
…»
Μετά την άλωση της Πόλης από τους το 1204, οι Φράγκοι έγιναν κύριοι εκτός άλλων περιοχών και της Πελοποννήσου, του Μορέως όπως ονομαζόταν τότε. Τότε την διαίρεσαν σε δώδεκα μεγάλες βαρονίες και τοπαρχίες. Μία απ΄αυτές ήταν και το Γεράκι το οποίο ανατέθηκε στο Γάλλο βαρόνο Γκι ντε Νιβελέ, ο οποίος το
…»
