Κίμωλος

Το νησί της κιμωλίας

• Κορυφαία Αξιοθέατα

  Κίμωλος: Κορυφαία αξιοθέατα, αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία, μοναστήρια, παραλίες, γραφικά μέρη, ιδιαίτερες τοποθεσίες, κ.α.

• Αρχαιολογικοί Χώροι

  Κίμωλος: Αρχαιολογικοί χώροι, κλασσική αρχαιότητα, ρωμαϊκή ιστορία, βυζαντινή ιστορία, μεσαιωνικά, ενετικά, κ.α.

• Μουσεία

  Κίμωλος: Μουσεία, αρχαιολογικά, βυζαντινά, ιστορικά, πινακοθήκες, λαϊκής τέχνης, νομισματικά, ναυτικά, πολεμικά, κ.α.

• Κάστρα

  Κίμωλος: Κάστρα, αρχαία, ρωμαϊκά, βυζαντινά, μεσαιωνικά, ενετικά, κ.α.

• Ιστορία

  Η μυθολογία λέει πως το όνομα του νησιού έδωσε ο πρώτος οικιστής της, ο Κίμωλος. Για την ιστορία του νησιού λίγα είναι γνωστά. Στο μεσαίωνα ίσως ονομαζόταν Εχινούσα, νήσος των Εχιδνών Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της ήταν συνδεμένη με τη Μήλο, τις τύχες της οποίας ακολούθησε. Στο Μεσαίωνα καταλήφθηκε από τους Βενετούς και ονομαζόταν Αρζαντιέρα. Το νησί ήταν γνωστό και για το εμπόριο της κιμωλίας, ένα είδος πρωτογενούς πετρώματος που χρησιμοποιούνταν στην πορσελάνη και έδωσε το όνομά του στο λευκό πέτρωμα, τη γνωστή από τους μαυροπίνακες κιμωλία. Η αρχαία πόλη, πριν βυθιστεί, βρισκόταν στα δυτικά του νησιού στη σημερινή θέση «Ελληνικά». Ότι απέμεινε από την πόλη βρίσκεται στο νησάκι Άγιος Ανδρέας, απέναντι από τα Ελληνικά, όπου στον βυθό της περιοχής βρέθηκαν ερείπια από τα σπίτια και τους τάφους της αρχαίας πόλης. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα η Κίμωλος κατοικείται συνεχώς, τουλάχιστον από την ύστερη Νεολιθική εποχή. Η πλούσια ελληνική φαντασία θέλησε να οφείλει το όνομά της στον πρώτο οικιστή της, τον Κίμωλο, σύζηγο της κόρης του Ταύρου, Σίδης. Της αποδίδονταν τα επίθετα Εχινούσα (νήσος των Αχινών) και Εχιδνούσα (νήσος τον Εχιδνών). Η βυθισμένη πολιτεία και η νεκρόπολη στην περιοχή Ελληνικά έχουν δώσει μυκηναϊκά, Γεωμετρικά, Αρχαϊκά και Κλασικά ευρήματα. Την πόλη αυτή φαίνεται ότι κατοικούσαν οι Κίμωλοι τουλάχιστον μέχρι τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Τον 5ο π. Χ. αιώνα ανήκε στην Αθηναϊκή συμμαχία και το πολίτευμά της ήταν οργανωμένο στα πρότυπα της αθηναϊκής δημοκρατίας. Υπήρχε βουλή και Δήμος και την εξουσία ασκούσαν τρεις άρχοντες και τρεις ταμίες. Πολιούχος θεά ήταν η Αθηνά, ενώ λατρεύονταν ακόμη η Άρτεμης, ο Ερμής και ο Ποσειδώνας. Τον 3ο αιώνα Π. Χ. η Κίμωλος κυκλοφόρησε δικά της νομίσματα, δυνατότητα που της δόθηκε από τις μεγάλες εξαγωγικές της «Κιμωλίας γης» και των εξαιρετικών σύκων της. Η διαμάχη των Κιμωλιών με τη Μήλο για την κυριότητα της Πολυαίγου και των κοντινών νησίδων ξεκίνησε το 416 π. Χ. και έληξε λίγο μετά το 338 π. Χ. με απόφαση του δικαστηρίου των Αργείων και με νίκη της Κιμώλου που διατηρεί ως σήμερα το δικαίωμα αυτό. Οι ελάχιστες πληροφορίες που υπάρχουν για τη Ρωμαϊκή και τη Βυζαντινή εποχή αφορούν κυρίως το εμπόριο «κιμωλίας γης». Στην κορυφή του λόφου Παλιόκαστρο υπάρχουν ερείπια κάστρου και πύργου αδιευκρίνιστης ηλικίας. Από τους βυζαντινούς στους Φράγκους πέρασε το 1207 όταν την κυρίευσε ο Μάρκος Σανούδος. Φράγκοι, Ενετοί, πειρατές κάθε εθνικότητας και Τούρκοι έγιναν αιτία για τη σοβαρή μείωση του πληθυσμού και τον οικονομικό μαρασμό του νησιού. Ο κίνδυνος που όλοι οι προηγούμενοι αντιπροσώπευαν για τους ντόπιους, άφησε ένα ορατό σήμερα ίχνος: το Μεσαιωνικό Κάστρο που αποτελούσε και το μόνο οικισμό του νησιού. Κατά τη διάρκεια του πρώτου Ρωσοτουρκικού πολέμου ο Ορλώφ συνέταξε λεπτομερείς χάρτες του νησιού είτε αναζητώντας τα θρυλούμενα μεταλλεία αργύρου είτε κατ' άλλους εξαιτίας της στρατηγικής θέσης του νησιού. Πηγή: Δήμος Κιμώλου http://www.kimolos.gr/

• Έθιμα

  Ο επισκέπτης του καλοκαιριού έχει την ευκαιρία να συνεορτάσει με τους κατοίκους στις 20 Ιουλίου στον προφήτη Ηλία «το μέσα» και «τον έξω» 26 Ιουλίου στην Αγία Παρασκευή στο Ξαπλοβούνι 27 Ιουλίου στον Άγιο Παντελεήμωνα 6 Αυγούστου, τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, στο Χωριό και στο Κλήμα 23 Αυγούστου, της «Παναγίας τα εννιάμερα», στον Ξερόκαμπο (Χωριό, στο Ζεφοκάλαμο και στα Μοναστήρια 27 Αυγούστου, στον Άγιο Φανούριο, στα Πράσα 1 Σεπτεμβρίου στον Παντοκράτορα στο Ξαπλοβούνι, ευκαιρία να θαυμάσετε τον πανέμορφο ναό και να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα το φυσικό μπαλκόνι της αυλής του. 2 Σεπτεμβρίου στον Άγιο Μάμα, στος νοτιοδυτικές παρυφές του Χωριού. ΕΘΙΜΑ Στην Κίμωλο, είναι κανόνας το πρώτο παιδί αν είναι αγόρι να παίρνει το όνομα του παππού από την πλευρά του πατέρα, αν όμως είναι κορίτσι παίρνει το όνομα της γιαγιάς από την πλευρά της μητέρας του. έτσι διασφαλίζεται η συνέχεια του ονόματος. Είναι όμως τόσο δεδομένο στην περιοχή, που κανείς δεν ρωτάει το όνομα του πρώτου παιδιού... απλά, το ξέρουν! Στους γάμους που γίνονται στην Κίμωλο (αλλά και Κιμωλιάτες που ζουν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας το τηρούν επίσης) προσφέρουν μαζί με τις μπομπονιέρες και ένα παστέλι για να είναι "γλυκιά" η ζωή του ζευγαριού και να είναι πάντα "κολλημένοι" ο ένας με τον άλλο. -Επίσης παλιότερα πρόσφεραν τις γαμοκουλούρες, κουλούρια με περίτεχνα διακοσμητικά σχέδια, σαν δώρο σε κάθε καλεσμένο μαζί με την μπομπονιέρα. ΟΝΕΙΡΟΜΑΝΤΕΙΑ Ένα παλιό έθιμο «ονειρομαντείας» της Κιμώλου, που αναφέρει ο Δημήτρης Λουκάτος στο βιβλίο του "Φθινοπωρινά Λαογραφικά", είναι για επίκληση στην Αγ. Αικατερίνη, να 'ρθει στον ύπνο των κοριτσιών, και να τους αναγγείλει το γαμπρό."Την παραμονή της Αγίας Αικατερίνης, το βράδυ, οι οικογένειες πήγαιναν στην Εκκλησία πρόσφορα. Μετά τον Εσπερινό, ο παπάς θα δώσει στην κάθε κοπέλα, ή και σε νέο, μια σφραγίδα (το κεντρικό σφραγισμένο σημείο του πρόσφορου). Αυτό το κομμάτι η κοπέλα το έβαζε κάτω από το μαξιλάρι, πριν κοιμηθεί, και έλεγε:-Αγιά μου Κατερίνα μου, δετόρου θυγατέρα,που πέρασες την έρημο, την Αίγυπτο,την κολυμπήθρα του γιαλού, τη μαρμαροχρυσοπηγή,να μη φας, να μην πιεις,α δεν έρθεις να μου πειςή καλό ή κακόγια τον νέο π'αγαπώ/Αυτό το έλεγε επί τρεις βραδιές. Κι εκείνη (η αγία Κατερίνα) θα φανερωνόταν στ' όνειρό της για να της πει ποιόν θα πάρει. Ο Κάψαλος Στην Κίμωλο την παραμονή της γιορτής του Tιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου) συνηθίζεται το άναμμα μιας φωτιάς στην οποία καίνε τα στεφάνια ή τις ανθοδέσμες της Πρωτομαγιάς. Έθιμο γονιμικό και καθαρτήριο, ο «κάψαλος» (η φλόγα) συνοδεύεται από άλματα πάνω από τη φωτιά και σατιρικά τραγούδια. Πηδώντας τρεις φορές πάνω από τη φωτιά τραγουδούσαν:Ανοιξαν τα ρείκιακι εσαλώσαν τα κορίτσιαανοιξαν κι οι ελιέςκι εσαλώσαν κι οι γριέςOποιος στον κάψαλο καείκαι κάμει καντηλίδα (=κάψιμο)απ' την αγάπη θα καεί,δεν έχει πλιό (=πια) ελπίδα. Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου

• Δραστηριότητες

  ΕΔΑΦΟΣ - ΧΛΩΡΙΔΑ – ΠΑΝΙΔΑ Το μεγαλύτερο κομμάτι της νήσου είναι ηφαιστιογενές. Ως εκ τούτου, η ποικιλία πετρωμάτων που παρουσιάζει η Κίμωλος είναι αξιοπρόσεκτη. Χαρακτηριστικά σπάνιων πετρωμάτων που συναντάμε στο νησί είναι ο περλίτης, ο μπετονίτης ή κιμώλια γη και οι καολίνες. Επίσης, η Κίμωλος εμφανίζει κοιτάσματα ημιπολύτιμων λίθων, όπως το οπάλιο, οι χαλαζίες και ο αμέθυστος.Πέραν των πετρωμάτων, η διαθέτει παράλληλα ιδιαίτερη χλωρίδα και πανίδα. Στις ακτές της Κιμώλου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει από κοντά τη μεσογειακή φώκια αλλά και τον θαλασσοκόρακα. Στα ορεινά του νησιού, το βλέμμα τραβούν η μπλε σαύρα, η οχιά λεπετίνα και η χρυσή κουκουβάγια. Η βλάστηση, αποτελείται κυρίως από φρύγανα και αραιούς θαμνώνες, που εναλλάσσονται με παραδοσιακές καλλιέργειες. Αυτός ο τύπος της βλάστησης παρουσιάζει υψηλή βιοποικιλότητα. Συνολικά, έχουν καταγραφεί 185 φυτικά είδη στο νησί, από τα οποία 32 θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά, καθώς είναι ενδημικά, σπάνια ή ακόμη και απειλούμενα. Κοντά στις ακτές, σε βράχους πάνω από τη θάλασσα και στις εκτεθειμένες στον άνεμο πλαγιές επικρατούν τα “παράκτια” φρύγανα με κύριους εκπρόσωπους τον αλίφονα (Centaurea spinosa) και το σταμναγκάθι (Cichorium spinosum). Προς το εσωτερικό κυρίαρχα είδη είναι η λαδανιά (Cistus), το ρείκι (Erica manipuliflora), η λεβάντα (Lavandula stoechas) και σπανιότερα η αστοιβή (Sarcopoterium spinosum). Ανάμεσα στα φρύγανα απαντούν αραιοί ή πυκνότεροι ασυνεχείς θαμνώνες (“γκαρίγκ”) με φίδες (Juniperus phoenicea) και σχίνα (Pistacia lentiscus). Πυκνότεροι θαμνώνες (“μακί”) βρίσκονται κυρίως σε ρεματιές με κυρίαρχα είδη πάλι τη φίδα, τα σχίνα και την αγριελιά (Olea europaea). Η φυσική βλάστηση αρχίζει πλέον να εισβάλλει και στις εγκαταλελειμμένες πεζούλες. Στην Πολύαιγο, επειδή η μοναδική ανθρώπινη παρέμβαση είναι η ελεύθερη κτηνοτροφία και μάλιστα χαμηλής έντασης, η βλάστηση χαρακτηρίζεται από την παρουσία πυκνότερων θαμνώνων, ιδίως στα πολυάριθμα ρέματα που κατεβαίνουν από τα βουνά προς τις ακτές, με φίδες, σχίνα αγριελιές και σπανιότερα κουμαριές (Arbutus unedo) και φυλίκια (Phillyrea media). Στις πλαγιές των βουνών οι θαμνώνες εναλλάσσονται με πετρώδεις περιοχές με αραιή βλάστηση ή με γυμνούς βραχώδεις όγκους. Το έντονο ανάγλυφο με τις πολυάριθμες μικρές κοιλάδες και ρεματιές δημιουργεί ποικιλία βιοτόπων, που ευνοούν την ύπαρξη αντίστοιχης ποικιλίας ειδών. Τα πιο φτωχά εδάφη καλύπτονται από φρύγανα με κυρίαρχα είδη το ρείκι, τη λαδανιά, τον αλίφονα, την καλοκοιμηθιά (Helichrysum italicum) κ.α.Οι ακτές και στα δύο νησιά είναι ως επί το πλείστον βραχώδεις, όπου φύονται αμάραντα (Limonium) και αλιμιά (Atriplex halimus). Ποικιλία φυτικών ειδών απαντάται στους μικρούς υγρότοπους και στις αμμώδεις παραλίες, που σχηματίζονται στις εκβολές των ρεμάτων. Στα δύο νησιά συναντάμε μεγάλη ποικιλία αρωματικών φυτών που χρησιμοποιούνται και στην τοπική κουζίνα, όπως η κάππαρη, ο αμάραθος, το θυμάρι, το θρούμπι, το δενδρολίβανο και πολλά άλλα. Το φθινόπωρο και το χειμώνα, οι νοικοκυρές μαζεύουν άγρια …

• Βουνό & Θάλασσα

  Κίμωλος: Βουνό και θάλασσα, παραλίες, γραφικές παραλίες, λίμνες, ποτάμια, καταρράκτες, φαράγγια, ορειβατικά καταφύγια, κ.α.

• Φωτογραφίες

  Κίμωλος: Φωτογραφίες και Εικόνες, φωτογραφίες μνημεία, φωτογραφίες αξιοθέατα, φωτογραφίες τοποθεσίες, κ.α.

• Πληροφορίες

  Κίμωλος: Ταξιδιωτικές πληροφορίες, πρόγνωση καιρού, δρομολόγια πλοίων, δρομολόγια υπεραστικών λεωφορείων, δρομολόγια αεροπλάνων, χρήσιμα τηλέφωνα, ακτοφυλακή, αστυνομικό τμήμα, δημαρχείο, ΚΕΠ, κ.α.