Η Κέρκυρα, βρίσκεται στο σταυροδρόμι των εμπορικών οδών της Μεσογείου. Επειδή το νησί είναι ευλογημένο με μεσογειακό κλίμα, βρέθηκε πολλές φορές στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος διαφόρων κατακτητών. Στη μυθολογία ήταν το νησί των  Φαιάκων, όπου ο Οδυσσέας συνάντησε τη Ναυσικά.

Το νησί κατοικήθηκε από την Παλαιολιθική Εποχή.
Η πρώτη κατοχή ήταν των Ερετριειών και ύστερα των Κορινθίων, οι οποίοι ονόμασαν το νησί Κόρκυρα, που ήταν το όνομα της κόρης του Ασωπού, θεού των ποταμών.

Εμβλημα της Κέρκυρας εξακολουθεί να παραμένει, μέσα στους αιώνες, η «απήδαλος ναυς», σύμβολο της ναυτικής δεξιοτεχνίας των Φαιάκων.

Στις φιλολογικές πηγές τη συναντάμε με διάφορες ονομασίες, όπως Σχερία (κατά τον Ομηρο), Δρεπάνη ή Αρπη, Μάκρη, Κασσωπαία, Αργος, Κεραυνία, Φαιακία, Κόρκυρα ή Κέρκυρα (δωρικά), Γοργώ ή Γοργύρα και πολύ αργότερα Κορυφώ ή Κορφοί, εξ' αιτίας των δύο χαρακτηριστικών κορυφαίων βράχων του Παλαιού της Φρουρίου.

Στους ιστορικούς χρόνους αποτελούσε μέρος του πολιτισμού της Αρχαίας Ελλάδος και κατακτήθηκε κι αυτή από τους Ρωμαίους όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα. Στη συνέχεια αποτέλεσε τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ενώ μετά την πρώτη πτώση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους το 1204 από το νησί πέρασαν διάφοροι κατακτητές: Νορμανδοί, Αυδηγαυοί, Βενετοί, Γάλλοι, Ρώσοι και Βρετανοί. Δεν κατακτήθηκε ποτέ από τους Τούρκους. Στις 21 Μαΐου 1864, η Κέρκυρα και όλα τα Επτάνησα ενώθηκαν με την Ελλάδα.

Πηγή: Πανεπιστήμιο Κρήτης
http://www.edc.uoc.gr/