Ο Δήμος Ιητών σε συνεργασία με την Τουριστική Αναπτυξιακή Δημοτική Επιχείρηση, κάθε χρόνο διοργανώνει στο Ανοικτό θέατρο " ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ" συναυλίες με μεγάλους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες.
Προς τιμήν του Ομήρου, κάθε χρόνο διοργανώνεται πολιτιστικό φεστιβάλ «ΤΑ ΟΜΗΡΕΙΑ» με καλλιτεχνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
Στις ετήσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις «ΟΜΗΡΕΙΑ» που γίνονται στο νησί από τον Μάιο, έως τον Σεπτέμβριο, μπορείτε να παρακολουθήσετε μια σειρά εκδηλώσεων όπως θεατρικό διαγωνισμό των κυκλαδίτικων σχολείων, αθλητικούς αγώνες στίβου και ομαδικών αθλημάτων και εκθέσεις Τέχνης, φωτογραφίας, βιβλίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχιακού κτιρίου.

Όπως τα περισσότερα Κυκλαδονήσια, αρκετά έθιμα υπήρχαν τα παλαιότερα χρόνια κυρίως, που διάνθιζαν την καθημερινότητα των κατοίκων. Μέχρι πριν από τον τελευταίο πόλεμο διατηρούνταν στο νησί μερικά έθιμα σχετικά με την γέννηση και την βάπτιση των παιδιών. Δύο από αυτά ήταν το στόλισμα του νεογέννητου με χρυσά κοσμήματα την τρίτη μέρα και το «φλερτάρισμα» το οποίο περιλάμβανε το ρίξιμο νομισμάτων στο νερό για την εκλογή της «μαμής».

Επίσης υπήρχαν και κάποια έθιμα σχετικά με την επιλογή του γαμπρού από τη νύφη, όπως το «ανέγκαρδο». Την παραμονή του Ψυχοσάββατου οι κοπελιές ετοίμαζαν και έψηναν το «αλμυροπιτάρι», μία πίτα που περιείχε ένα νόμισμα και σύμφωνα με το έθιμο όποια κοπέλα το έβρισκε θα παντρευόταν την ίδια χρονιά.

Την παραμονή του Ψυχοσάββατου οι κοπελιές ετοίμαζαν και έψηναν το «αλμυροπιτάρι», μία πίτα που περιείχε ένα νόμισμα και σύμφωνα με το έθιμο όποια κοπελιά το έβρισκε θα παντρευόταν την ίδια χρονιά.
Οι Νιώτες γιορτάζουν με παραδοσιακό γλέντι στις 24 Ιουνίου τον Αη Γιάννη τον Κλείδωνα στον Πύργο, στις 15 Αυγούστου την Παναγία την Γκρεμιώτισσα στην Χώρα, στις 29 Αυγούστου τον Αη Γιάννη τον Κάλαμο και τον Αη Γιάννη της Ψάθης και στις 8 Σεπτεμβρίου τη Γέννηση της Παναγίας στην Αγία θεοδότη και στο Παλιόκαστρο. Επίσης γίνονται και τα μικρότερα πανηγύρια της Αγίας Βαρβάρας, της Μερσινιάς, του Αγίου Γεωργίου στα Βουρλιδάκια και του Αη Βλάσση.
Την παραμονή της γιορτής του Αγίου Ιωάννη στην Ίο ανάβουν φωτιές και αφού τις σβήσουν οι ανύπαντρες κοπέλες παίρνουν λίγο από τη στάχτη που έχει απομείνει, τη βάζουν στη φτέρνα τους και πηγαίνουν στο σπίτι τους. Μετά συγκεντρώνονται όλες μαζί και πηγαίνουν σε ένα πηγάδι από όπου η πρωτογόνατη (πρωτότοκη) αντλεί το «αμίλητο νερό». Εν συνεχεία μεταφέρουν το λαγήνι (πήλινο αγγείο) με το νερό στο μέρος όπου θα βγει ο «αεικλείδωνας» και μέχρι να φτάσουν εκεί η πρωτότοκη απαγορεύεται να μιλήσει. Μέσα στο νερό ρίχνουν καρπούς που σημαδεύουν με κριθάρι και γαρύφαλλα, αυτούς τους καρπούς τους βγάζει η πρωτογόνατη. Μετά το τέλος του «αεικλείδωνα» όλες οι ανύπαντρες κοπέλες βάζουν στο στόμα τους «αμίλητο νερό» και πηγαίνουν στα σπίτια τους. Σ' όλη τη διαδρομή από τη στιγμή που βάζουν τη στάχτη στα πόδια τους μέχρι τη στιγμή που θα πιουν το «αμίλητο νερό», όποιο αντρικό όνομα ακούσει η κάθε κοπέλα αυτό θα είναι και το όνομα του συζύγου της.

Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου