Χτίστηκε το 1690 και ήταν γυναικείο μοναστήρι. Ήταν το ύστατο αλλά μάταιο οχυρό των κατοίκων από τις αρπαγές, τους βιασμούς και τις λεηλασίες: ούτε η βαριά ξύλινη πόρτα, ούτε οι ψηλοί τοίχοι, ούτε οι κρύπτες, οι «ζεματίστρες», αλλά ούτε και οι δεήσεις των κατοίκων εμπόδιζαν τους πειρατές να το λεηλατούν. Αρκετές ήταν οι φορές μάλιστα που κατάφεραν να ερημώσουν το νησί.
Το 1834 με διαταγή του Όθωνα το μοναστήρι διαλύεται και οι οκτώ γηραιές μοναχές που έμεναν εκεί φιλοξενήθηκαν σε διάφορες σικινιώτικες οικογένειες μέχρι το θάνατό τους.
Το μοναστήρι σιγά-σιγά αποκαθίσταται και σήμερα είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου
