Η Μονή της Αγίας Μαρίνας εντοπίζεται στα 6,5 χλμ. νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας του νησιού (Ιουλίδα), μεταξύ των αρχαίων πόλεων Κορησσίας και Ποιήεσσας. Το μοναστήρι ιδρύθηκε γύρω στο 1600 και από το αρχικό συγκρότημα σώζεται μόνο ο ναός της Αγίας Μαρίνας. Η Αγία Μαρίνα η Παρθενομάρτυς κατάγεται από την Πισσιδεία (Πιανιδεία), έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαύδιου (258 μ.χ) και μαρτύρησε δια αποκεφαλισμού. Ο μεταβυζαντινός ναός είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος με εξαγωνικό τρούλο και καμπαναριό στην είσοδο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν η διακόσμηση του ναού με μικρές κεφαλές φτερωτών αγγέλων καθώς και η μαρμάρινη κρήνη με διακοσμητικό σκαλιστό ρόδακα (1874). Εορτάζει ετησίως με πανηγύρι στις 17 Ιουλίου.
Στον περίβολο του μοναστηριού υψώνεται πενταώροφος πύργος ελληνιστικής εποχής (4ου π.χ. αιώνα), ο οποίος ενσωματώθηκε στη Μονή κατά την ίδρυση της για αμυντικούς λόγους. Μέχρι τα μέσα του 19ου αι. διατηρείτο ακέραιος, μετά όμως από το σεισμό του 1858 κατέρρευσε. Σήμερα διατηρείται ανέπαφη μόνο η βορεινή πλευρά του οικοδομήματος. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα μεμονωμένου οχυρωματικού πύργου, 20 μ. ύψος, τετράπλευρου (10Χ10 μ.) με πρόβολο, κτισμένου με ντόπιο σχιστόλιθο και μάρμαρο. Από το 2009, η ΚΑ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων έχει αναλάβει την αναπαλαίωση και διάσωση του κτίσματος.
Συντάκτης: Νίκη Καλοπαίδη