Ο δωρικός ναός, που πιθανότατα αποδίδεται στην Αθηνά, χρονολογείται περίπου στο 500 π.Χ. Πρόκειται για περίπτερο ναό με έξι κίονες στις στενές πλευρές του και δώδεκα στις μακριές, συνολικών διαστάσεων 23,20 Χ 11,98 μ. Η τρίβαθμη κρηπίδα είναι από κυανό σιπολίνη, ενώ η ανωδομή από λευκό μάρμαρο. Από τα αετώματα και από τα κεντρικά ακρωτήρια προέρχονται τα περισσότερα θραύσματα του γλυπτού διακόσμου. Με βάση τα τμήματα των γλυπτών που έχουν διασωθεί, συμπεραίνεται πως το κεντρικό θέμα του νότιου αετώματος πιθανότατα να ήταν η Αμαζονομαχία ή κάποιο επεισόδιο της.
Πιθανολογείται ότι στο κέντρο του νότιου αετώματος απεικονιζόταν η Αθηνά, ενώ η αρπαγή της Αντιόπης από τον Θησέα βρισκόταν στη θέση του ακρωτηρίου, όπως μαρτυρούν δύο αρχιτεκτονικά μέλη, στην κορυφαία σίμη της νότιας πλευράς, που φέρουν τις επιγραφές Θησεύς και Αντιόπη.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου