Κύμη
Δεκαεννέα χάλκινα τάλαντα της μυκηναϊκής εποχής (15 ος - 13 ος αι. π.Χ.) αποτελούν τυχαίο θαλάσσιο εύρημα έξω από την ακτή της Κύμης. Τα τάλαντα καθαρού χαλκού ήταν σταθερό μέσο εμπορικής συναλλαγής κατά την ύστερη εποχή του Χαλκού στην Ανατολική Μεσόγειο (Νομισματικό Μουσείο Αθηνών). Στη θέση Βιγλατούρι Κύμης ανασκάπτεται πολύ σημαντικός οικισμός των γεωμετρικών χρόνων (9 ος - 8 ος αι. π.Χ.) που πρέπει να σχετίζεται με την αρχαία Κύμη. Αποκαλύφθηκε ωοειδές ιερό («οίκος») με πλούσια κεραμικά ευρήματα (γύρω στο 750 π.Χ.) και άλλα λείψανα κτισμάτων γύρω του, καθώς και ίχνη δρόμου. Η κλασική και ελληνιστική Κύμη (4 ος - αρχές 1 ου αι. π.Χ.) τοποθετείται στο λόφο Καστρί Άνω Ποταμιάς, όπου υπάρχει και μεσαιωνικό κάστρο. Στην κορυφή βρέθηκαν λείψανα οχυρωματικού περιβόλου, κατοικιών και δεξαμενών (3 ος - 2 ος αι. π.Χ.). Ισχυρό τείχος με καλή διατήρηση (4 ος αι. π.Χ.) στη Δραγκονάρα, κοντά στο χωριό Βρύση·τμήματα οχυρώσεων διάσπαρτα σε όλη την περιοχή της σημερινής Κύμης. Αρχιτεκτονικά λείψανα στις θέσεις Παλαιοκαστρί και Πτελέα ταυτίζονται με ναούς του 4 ου αι. π.Χ.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου