Στα τέλη του 19ου αιώνα εγκαταστάθηκαν στην Έδεσσα υδροκίνητα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας από Nαουσαίους Έλληνες επιχειρηματίες.
Συνολικά ιδρύθηκαν έξι υδροκίνητες μονάδες με πρώτο το νηματουργείο Tσίτση και Σία το 1895 από το οποίο σώζονται μόνο ίχνη των αρχικών του εγκαταστάσεων.
Ακολούθησε η "Ένωση Βιομηχανικών Επιχειρήσεων Εστία AE" με δύο βιομηχανικές μονάδες το 1907 και το 1926, το Kανναβουργείο της Εταιρείας Tότσκα το 1908 και το Kανναβουργείο των Αδελφών Αποστόλου και Σπυριδωνίδη το 1930. Τελευταίο ιδρύθηκε κατά την περίοδο 1929-1930 το Εριουργείο των αδελφών Σεφερτζή - Kοκκίνου το οποίο ήταν ένα από τα σπουδαιότερα εργοστάσια των Βαλκανίων.
Όλες αυτές οι βιομηχανικές μονάδες ήκμασαν κατά την περίοδο του μεσοπολέμου. Όμως λόγω προβλημάτων που παρουσιάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τα υδροκίνητα εργοστάσια έκλεισαν οριστικά το 1962.
Στο Υπαίθριο Μουσείο Νερού, στο Κανναβουργείο ο επισκέπτης μαθαίνει για τον τρόπο που κατασκευάζονταν παλιότερα τα σχοινιά με τη δύναμη του νερού.
Το Υπαίθριο Μουσείο Νερού, όπου θα μπορέσετε να δείτε από κοντά και το Καναβουργείο βρίσκεται ανάμεσα στο πάρκο Καταρρακτών και στη συνοικία Βαρόσι στην Έδεσσα.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου