Το Λαογραφικό Μουσείο της Σαμοθράκης βρίσκεται στη Χώρα, στεγάζεται σε διόροφο κτίριο και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Η ίδρυση και ο εμπλουτισμός του Λαογραφικού Μουσείου έγιναν με πρωτοβουλία του Δήμου και του Πολιτιστικού Συλλόγου Σαμοθράκης, Στο ισόγειο του μουσείου θα δείτε τα σύνεργα του «Κεχαγιά» (όπως λέγεται ο κτηνοτρόφος στη Σαμοθράκη), διάφορα γεωργικά εργαλεία, εργαλεία για την επεξεργασία του νήματος και τον παραδοσιακό αργαλειό.
Στον πρώτο όροφο του Λαογραφικού Μουσείου υπάρχει η αναπαράσταση ενός Σαμοθρακίτικου νοικοκυριού, με ανάμεικτα στοιχεία (λαϊκά και αστικά). Είναι ένα μονόχωρο δωμάτιο το οποίο φιλοξενεί την κουζίνα, το καθιστικό και την κρεβατοκάμαρα. Δεσπόζουσα θέση έχει η ξύλινη «μεσάνδρα» των αρχών του 20ου αι., η εντοιχισμένη ντουλάπα που υπήρχε σε όλα τα σαμοθρακίτικα σπίτια. Τους τοίχους στολίζουν «μαρχαμάδες» (μεταξωτές και βαμβακερές υφαντές πετσέτες) και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Η «γωνιά» (κουζίνα) με το τζάκι, το σοφρά και όλα τα σκεύη που χρειάζεται μια νοικοκυρά για την προετοιμασία του φαγητού. Το καθιστικό με τον ξύλινο καναπέ και το τραπεζάκι (έπιπλα που συναντούσε κανείς μόνο σε σπίτια εύπορων οικογενειών). Το σιδερένιο κρεβάτι του 1929 που είναι σκεπασμένο με ολομέταξη κουβέρτα. Μικρές αλλά αξιοσημείωτες λεπτομέρειες είναι η ξύλινη κούνια του μωρού και το χάλκινο μαγκάλι.
Στο Λαογραφικό μουσείο εκτίθενται επίσης επίσης τοπικές φορεσιές της Σαμοθράκης. Η ανδρική αποτελείται από τα τσιρβούλια (παπούτσια), το καλτσούν, τη βράκα, το ζναρ (ζωνάρι), το πκαμσιού (πουκάμισο), το γιλέκι, τον αμπά (σακκάκι) και το σκούφο. Η γυναικεία φορεσιά είναι πολύ απλή αλλά όμορφη. Γαλάζια ή κόκκινη ή πράσινη απλή φούστα με ζώνη όπου στο κέντρο δεσπόζουν δυο ασημένιες φουσκωτές πόρπες. Στο κεφάλι φορούσαν ένα απλό άσπρο μαντήλι σαν πέπλο που έπεφτε στη ράχη και στους ώμους πάνω από τα μακριά μαλλιά. Θα δείτε επίσης πανέμορφα σεντούκια και διακοσμητικά πιάτα που είχαν έρθει στο νησί τα περισσότερα από τα παράλια της Μικράς Ασίας. Πλούσια επίσης είναι και η συλλογή υφαντών με τα ολόμαλλα κιλίμια, τα βαμβακερά στρωσίδια, τα βαμβακομέταξα και μεταξωτά των οποίων η πρώτη ύλη επεξεργαζόταν στη Σαμοθράκη. Και τέλος το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι των αρχών του 20ου αι., που δεν έλειπε από κανένα σαμοθρακίτικο σπίτι. Αυτό που εκτίθεται στο Λαογραφικό Μουσείο έχει σπάνιες εικόνες του περασμένου αιώνα που προέρχονται από τις εκκλησίες του νησιού, ενώ συνοδεύεται από κρεμαστή καντήλα και στεφανοθήκη.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου