Γυναικεία μονή αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, 1 χιλ. ΒΔ του Βαλτετσίνικου. Το μοναστήρι περιβάλλεται από ένα μαγευτικό τοπίο κατάφυτο με έλατα κέδρα και σφεντάμια. Το καθολικό κτίστηκε μεταξύ του τέλους του 16ου αι. και αρχών του 17ου αι., σε μια εποχή δύσκολη, τότε που οι Τούρκοι δεν έδιναν άδεια για το κτίσιμο ναών και έχει υποστεί εξωτερικά αρκετές μετασκευές, τόσο το καθολικό όσο και ο περίβολος της μονής.
Το καθολικό εξωτερικά δεν παρουσιάζει αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον αλλά διατηρεί ωραιότατες και μεγάλης ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας αγιογραφίες στο τέμπλο και στον κυρίως ναό. Ο ακριβής χρόνος αγιογράφησης, όπως και ο δημιουργός της, παραμένουν άγνωστοι. Πάντως, πολλές αγιογραφίες έχουν υποστεί πρόσφατα ειδική συντήρηση.
Η πόρτα της εισόδου στην εκκλησία είναι χαμηλή, ίσως για να μην μπορούν οι Τούρκοι να μπουν έφιπποι στο ναό.
Στο μοναστήρι έχουν γίνει εργασίες ανακαίνισης 4 φορές, τα έτη 1736, 1773, 1820 και 1826. Η μονή διαλύθηκε με το βασιλικό διάταγμα του 1833 που προέβλεπε το κλείσιμο των μοναστηριών που είχαν κάτω από 6 μοναχούς (την περίοδο εκείνη έκλεισαν συνολικά 240 μοναστήρια). Κατά καιρούς ξαναλειτούργησαν τη μονή ορισμένοι μοναχοί. Το 1955 εγκαταστάθηκαν στο μοναστήρι δυο μοναχές, οι οποίες ανακαίνισαν τον ναό και έκαναν νέα κτίρια.
Η εκκλησία εορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο με πανηγύρι, οπότε συγκεντρώνεται αρκετός κόσμος από τα γύρω χωριά για να προσκυνήσει την Παναγία την "Βαλτεσινιώτισσα" όπως την ονομάζουν. Από παλιά οι κάτοικοι θεωρούν την ταπεινή αυτή εκκλησούλα της Παναγίας σαν προγονική κληρονομιά και θείο δώρο.
Η θέση του μοναστηριού προσφέρει θαυμάσια θέα προς τις κορυφές του Ερύμανθου και του Χελμού, το Στρεζοβίκο, το Λαστοβούνι, το Γλογοβίτικο και τα Καλαβρυτοχώρια.
Πηγή: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
arcadia.ceid.upatras.gr