Πρόκειται για γυναικεία Μονή, κοντά στο αεροδρόμιο της πόλης, που ιδρύθηκε το 1945 με βασιλικό διάταγμα από τον μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Κων. Πλατή (1945-1957). Λειτούργησε ως Μονή, στη θέση παλαιότερου ναΐσκου της Αναλήψεως του Σωτήρος, με 3 μοναχές μέχρι το 1957 οπότε καταργήθηκε και υπάχθηκε στην Ι.Μονή Αγίου Αντωνίου (Σιάπκας). Το 1958, η ηγουμένη της Μονής αδ. Μαγδαληνή συστήνει ίδρυμα επονομαζόμενο Ιερό Γυναικείο Ησυχαστήριο «η Ανάληψις» Κοζάνης, το οποίο καθίσταται μετόχι της Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους. Το μοναστηριακό συγκρότημα περιλαμβάνει πολλά διώροφα κτίσματα όπως κελιά των μοναχών, ξενώνες, εργαστήρια χειροτεχνίας και υφαντουργίας. Η κεντρική είσοδος στο χώρο είναι τοξωτή ενώ παραπλεύρως υψώνεται τριώροφος πυργίσκος. Ο ναός της Αναλήψεως, σε κεραμιδί απόχρωση, είναι τρίκλιτος με τρούλο και επικλινή στέγη. Υπάρχει επίσης παρεκκλήσι καμαροσκέπαστο σε γαλάζια απόχρωση. Η Μονή είναι φημισμένη για τα υφαντά και τα κεντήματα που φτιάχνουν οι ίδιες οι μοναχές (τηλ. 24610 34638).
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου
