Η διαλυμένη Μονή του Αγίου Γεωργίου είναι κτισμένη σ' ένα πλάτωμα του όρους Σκάροι κοντά στον οικισμό Κολυβάτα. Η Μονή ιδρύθηκε (ή ανακαινίσθηκε) το 1611 και λειτούργησε ως κοινοβιακή. Τον 17ο -18ο αιώνα, κατείχε μεγάλη κτηματική περιουσία ενώ εκμεταλλευόταν την ξυλεία (μοναδικό είδος δρυός) από το δάσος των Σκάρων. Το 1727, στο μοναστήρι ανήκαν 8 μετόχια, 708 στρέμματα καλλιεργήσιμων αγρών και 900 αιγοπρόβατα. Μεταξύ 1925-32, η περιουσία της Μονής απαλλοτριώθηκε, στη συνέχεια η Μονή και η σημαντική βιβλιοθήκη της διαλύθηκαν και, τέλος το μοναστήρι λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου χρονολογείται στις αρχές του 18ου αιώνα. Η είσοδος στο ναό γίνεται μέσω 2 μαρμάρινων κιόνων που στηρίζουν θολωτό υπέρθυρο. Το 1709 ο ναός επεκτάθηκε ενώ το 1724 φιλοτεχνήθηκε το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο που είναι αντίγραφο του τέμπλου του Αγίου Μηνά Λευκάδας. Στο εσωτερικό, σώζονται τοιχογραφίες στον ανατολικό τοίχο του ναού (τέλη 18ου αι.) καθώς και τα δίπτυχα της πρόθεσης. Η Μονή πανηγυρίζει στις 23 Απριλίου.
Συντάκτης: Νίκη Καλοπαίδη