Στο χωριό Kαμάρα, νότια των Kαστελλάνων, 10 περίπου χλμ. από τη χώρα, βρίσκεται η Μονή του Αγίου Βλασίου. Πρόκειται για βυζαντινό μοναστήρι του 13ου αι., που ξανακτίσθηκε την εποχή της Βενετοκρατίας διατηρώντας τμήματα του προγενέστερου μοναστηριού. Υπάρχουν επίσης αρχιτεκτονικά μέλη αρχαιοελληνικού (δωρικό κιονόκρανο στην αγία τράπεζα) και παλαιοχριστιανικού ναού που υποδηλώνουν την ύπαρξη αρχαίου ιερού και στη συνέχεια παλαιοχριστιανικής βασιλικής. Στο εσωτερικό του πετρόκτιστου μονόχωρου ναού με τρίπλευρη αψίδα, σώζονται σε μέτρια κατάσταση τοιχογραφίες διαφόρων εποχών με παραστάσεις της Θεοτόκου, των Αποστόλων, του Αγίου Βλασίου (στο τέμπλο) και διαφόρων Αγίων (στο νάρθηκα). Στο βήμα διακρίνονται με δυσκολία κάποιες μορφές Αγίων ενώ σώζεται τμήμα μαρμάρινης πλάκας. Η είσοδος του ναού βρίσκεται στον νότιο τοίχο. Στη τοιχοποιία της αψίδας του ιερού και στον νότιο τοίχο διακρίνονται πλίνθινα οκτάκτινα άστρα και τούβλα τοποθετημένα διαγωνίως που είναι χαρακτηριστικά της βυζαντινής ναοδομίας. Επίσης γύρω από τον νότιο και δυτικό τοίχο σώζεται ένα πρόκτισμα που φέρει τμήματα ταφόπλακας και πιστοποιεί ότι ο ναός ήταν μοναστηριακός. Ο άγιος Βλάσιος ο θαυματουργός (Αρχιεπίσκοπος Σεβαστίας), που μαρτύρησε την εποχή του Λικινίου (265-325), θεωρείται ιατρός των πασχόντων από παθήσεις του λαιμού. Την ημέρα της εορτής του, στις 11 Φεβρουαρίου, προσφέρεται στους πιστούς καρπούζι που αναφέρεται στο θαύμα της θεραπείας των παιδιών της Κέρκυρας από θανατηφόρο επιδημία ασθένειας του λαιμού. Λέγεται επίσης ότι, βορειοανατολικά του ναού του Αγίου Βλάσιου, ο χώρος είναι σημείο συνάντησης φαντασμάτων και αερικών.
Συντάκτης: Νίκη Καλοπαίδη