Στην αρχαιότητα τα Κύθηρα ήταν αφιερωμένα στην Αφροδίτη όπου σύμφωνα με τη μυθολογία, η θεά του έρωτα βγήκε πρώτα στη νησί πηγαίνοντας στην Κύπρο. Παλιά λεγόταν Προφυρούσσα, αν και οι ναυτικοί και οι ντόπιοι χρησιμοποιούν το όνομα Τσιρίγο.
Το νησί των Κυθήρων από τους προϊστορικούς χρόνους συνδέθηκε με το μύθο της γέννησης της Θεά Αφροδίτης, της ωραιότερης θεών και ανθρώπων. Ο μύθος που αναφέρει στη Θεογονία του ο Ησίοδος, αφορά στη μορφή της Ουράνιας Αφροδίτης, που συμβολίζει τον αγνό, τον άυλο έρωτα, τον απαλλαγμένο από ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες. Πορφυρίς ή Πορφυρούσα ήταν στα χρόνια των Φοινίκων το όνομά του, επειδή εκεί αλίευαν την πορφυρή κογχύλη που χρησίμευε για τη βαφή πολυτελών υφασμάτων. Αφανές στα χρόνια της ρωμαϊκής κυριαρχίας, ερημωμένο από πειρατικές επιδρομές στα χρόνια που αποτελούσε τμήμα της βυζαντινής επικράτειας, το νησί μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης ήταν μια από τις περιοχές που δόθηκαν στη Βενετία.
Με το Μάρκο Βενιέρ, που έφτασε γύρωστα1207στα Κύθηρα, ξεκινάει η βενετική κυριαρχία, που κράτησε περίπου 4 αιώνες. Η παλιά φοινικική Πορφυρούσα, τα «ζάθεα» Κύθηρα του Ησιόδου, πήραν τώρα το όνομα Τσίριγο. Στις τελευταίες δεκαετίες του 12ου αιώνα το νησί παραχωρήθηκε σε μέλος της μονεμβασιώτικης οικογένειας των Ευδαιμονογιάννηδων εποχή κατά την οποία άρχισε πιθανότατα να κτίζεται ο οχυρωμένος οικισμός του ΑΓΙΟΥ Δημητρίου, η σημερινή Παληόχωρα με πολυάριθμες εκκλησίες. Όμως η καταστροφή της από τον πειρατή Χαϊδερίν Βαρβαρόσα το 1537, ερήμωσε την πόλη.
Από το 1797 τα Κύθηρα περνούν διαδοχικά από την κατοχή Τούρκων και Γάλλων, μέχρι το 1814 που ενώνονται με τα υπόλοιπα Επτάνησα κάτω από την Αγγλική κυριαρχία. Οι Άγγλοι κρατούν το νησί μέχρι το 1864, οπότε ενώθηκε κι αυτό με την Ελλάδα, μαζί με τα άλλα Επτάνησα

Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου