(ή «Λιοντάρι»)
Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε πριν από 15 χρόνια κατά τη διάρκεια αποστολής του Γαλλικού συλλόγου Catamaran και αφενός παρουσίαζε έντονο σπηλαιολογικό/εξερευνητικό ενδιαφέρον και αφετέρου εξαιρετική δυσκολία, ειδικά μέχρι βάθους -470μ. Η επιτυχία της φετινής αποστολής έγκειται στο γεγονός του ότι η 23μελής ομάδα κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες και να φτάσει σε βάθος -1,110μ. (και μήκος 2,850μ.), διπλασιάζοντας φέτος το μήκος και το βάθος του σπηλαίου. Το γεγονός αυτό κατατάσσει το σπήλαιο 2 ο βαθύτερο στη χώρα και 60 ο σε παγκόσμια κατάταξη. Αξίζει να σημειωθεί, ότι αν και υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες σπήλαια παγκοσμίως, μόλις 84 από αυτά (συμπεριλαμβανομένου και του «Λιονταριού») ξεπερνούν σε βάθος τα -1,00μ.
Στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει έντονη σπηλαιολογική δραστηριότητα από τις αρχές της δεκαετίας του '80 (σπηλαιολογικές αποστολές Γαλλικές κυρίως σε σχεδόν ετήσια βάση). Αποτέλεσμα των πολύχρονων αυτών προσπαθειών, είναι τόσο η φετινή εξερεύνηση, όσο και η επίσης σημαντική ανακάλυψη του βαθύτερου σπηλαιοβάραθρου της χώρας (το 1998), του «γουργουθάκα» , το οποίο φτάνει σε βάθος -1,208μ. και βρίσκεται πολύ κοντά στο «Λιοντάρι» (περίπου 500μ. βόρεια-βορειοανατολικά).
Η είσοδος του «Λιονταριού» βρίσκεται σε υψόμετρο 1,600μ., ενώ από την είσοδο του βγαίνει έντονο κρύο ρεύμα αέρα, ένδειξη του τεράστιου μεγέθους του. Στο πρώτο τμήμα του, δηλαδή από την είσοδο μέχρι το βάθος των 480μ., είναι σχετικά στενό και έντονα βαραθρώδες, με διαδοχικές, αλλά μικρές κατακόρυφες καταβάσεις. Σε βάθος -480μ., η μορφολογία του σπηλαίου αλλάζει καθώς μετατρέπεται σε υπόγειο ποτάμι, το οποίο διαρρέει γαλαρία με μεγάλες διαστάσεις (πλάτος έως και 20μ., ύψος 20 έως 30 μέτρα ) και η παροχή, η οποία όσο σταδιακά αυξάνεται (με το βάθος), φτάνοντας τα 200 λίτρα/δευτ. (στον πάτο). Στα βαθύτερα τμήματα, το σπήλαιο, το σπήλαιο σχηματίζει πολλούς καταρράκτες, αλλά και μικρές διαδοχικές λίμνες. Στο βαθύτερο σημείο του (-1,110μ. δηλ. σε υψόμετρο 530μ. από την επιφάνεια της θάλασσας), το σπήλαιο καταλήγει σε σιφόνι, το οποίο απαιτεί κατάδυση για να συνεχιστεί η εξερεύνηση.
Οι 23 σπηλαιολόγοι, Έλληνες και Γάλλοι, δήλωσαν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από αυτήν την κοπιαστική μεν, σπάνια δε εμπειρία, καθώς προχώρησαν σε πλήρη χαρτογράφηση, αλλά και σε φωτογράφηση όλων των τμημάτων του σπηλαίου που εξερευνήθηκαν. Οι σπηλαιολογικοί σύλλογοι που υποστήριξαν την αποστολή ( CATAMARAN , CDS Doubs , CDS Ain , GSHL από τη Γαλλία και ΣΕΛΑΣ, ΦΟΣ, ΣΠΟΚ και ΕΟΣ ΧΑΝΙΩΝ από Ελλάδα), εξετάζουν τώρα το ενδεχόμενο συνέχισης των εξερευνήσεων το 2009 ή το 2010, προσδοκώντας περαιτέρω συνέχεια των εξερευνήσεων.
Το σίγουρο είναι, ότι οι βόρειο-ανατολικές παρυφές των Λευκών Όρεων στο νομό Χανίων, είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες (σπηλαιολογικά) περιοχές στον κόσμο και το γεγονός αυτό προκείται να προσελκύσει περισσότερες σπηλαιολογικές αποστολές στο μέλλον. Είναι πολύ πιθανό, η συστηματοποίηση των ερευνών στην περιοχή να οδηγήσει σε ακόμη σημαντικότερες ανακαλύψεις στα επόμενα χρόνια.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου