Αποικία των Κλαζομενών (656 - 652 π.Χ.), και της Τέω (545 π.Χ.), ιωνικών πόλεων της Μικράς Ασίας. Τον 5 ο αι. π.Χ. τα Άβδηρα υπήρξαν από τα πλουσιότερα μέλη της Α' Αθηναϊκής Συμμαχίας. Πατρίδα πολλών διάσημων μορφών της αρχαιότητας, όπως του Δημοκρίτου, του Πρωταγόρα, του Λευκίππου. Βρίσκονται κοντά στη θάλασσα, ανάμεσα στη λίμνη Βιστονίδα και τις εκβολές του Νέστου. Από τα δύο λιμάνια της πόλης, είναι σήμερα ορατά μέσα στο νερό τμήματα των γρανιτένιων ογκολίθων του ενός λιμενοβραχίονα με κυκλικό πύργο. Σώζονται σε καλή κατάσταση τα τείχη του 4 ου αι. π.Χ. (και πύλη ανάμεσα σε δύο τετράπλευρους πύργους), λείψανα πλούσια διακοσμημένων σπιτιών με περίστυλες αυλές (από τους κλασικούς έως τους ρωμαϊκούς χρόνους), εργαστηρίων κεραμοπλαστικής και επεξεργασίας πορφύρας.
Επάνω στο λόφο δεσπόζουν τα τείχη της ακρόπολης. Βρέθηκαν επίσης εκτεταμένα νεκροταφεία με ταφι-κούς τύμβους (τα ευρήματα εκτίθενται στα Μουσεία Καβάλας και Κομοτηνής) και θέατρο, πολύ κατεστραμμένο, στη βόρεια πλευρά της πόλης. Η πόλη καταστράφηκε το 370 π.Χ. από τους Τριβαλούς και το 170 π.Χ. από τους Ρωμαίους. Εκτός του περιβόλου των μεσοβυζαντινών τειχών, μπροστά από τη δυτική πύλη των αρχαίων Αβδήρων, ερείπια τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής (6 ος αι.) και οκτάπλευρου βαπτιστηρίου. Πολυάριθμα αρχιτεκτονικά γλυπτά. Κοντά στη βασιλική, νεκροταφείο παλαιοχριστιανικής και βυζαντινής εποχής.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου