Τέσσερα χιλιόμετρα ανατολικά του Λεωνιδίου, δίπλα στην Πλάκα του Λεωνιδίου, στην πλαγιά του λόφου του Αγίου Αθανασίου, βρίσκονται τα υπολείμματα της σπουδαιότερης πόλης της Νότιας Κυνουρίας που πρώτος ο Κ. Ρωμαίος ταύτισε με τις Πρασιές ή Βρασιές. Λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, η πόλη των Βρασιών βρισκόταν σε ακμή σε όλη την αρχαιότητα. Το λιμάνι της πρόσφερε διέξοδο στους Λακεδαιμόνιους προς τον Αργολικό κόλπο και διευκόλυνε, μέσω του θαλάσσιου δρόμου, τις εμπορικές συναλλαγές με πολλές παραθαλάσσιες πόλεις, όπως φαίνεται από την προέλευση των νομισμάτων και άλλων αρχαιολογικών ευρημάτων που βρέθηκαν στην περιοχή. Ο πλούτος και η θέση των Πρασιών τράβηξε την προσοχή των Αθηναίων που, με επικεφαλής τον Περικλή, την κατέστρεψαν το 430 π.Χ. επειδή χρησιμοποιείτο από τους Λακεδαιμονίους σαν αγκυροβόλιο. Αργότερα (414 π.Χ.) οι Αθηναίοι, σε συνεργασία με τους Αργείους, επιχειρούν μια δεύτερη καταστροφική επιδρομή και το "έργο" τους συμπληρώνουν οι Σπαρτιάτες που κυριεύουν την πόλη το 219 π.Χ., με επικεφαλής τον Λυκούργο. Αργότερα, στην εποχή του Αυγούστου η πόλη προσχώρησε στο Κοινό των Ελευθερολακώνων. Σήμερα σώζονται λείψανα τείχους, πύργων και θεμέλια κτηρίων. Επίσης διατηρούνται λείψανα των κρηπιδωμάτων του αρχαίου λιμένα.
Στα ενδότερα των Πρασιών αναπτύχθηκε μια ομάδα μικρών ορεινών οικισμών που είναι γνωστή με τη γενική ονομασία "ορειάται". Σ' αυτήν ανήκαν η Βασκίνα, η Παλιόχωρα, η Σοβάλα Πραστού, η Πολίχνη, ο Τυρός, το Παλιοχώρι και η Γλυππία.
Πηγή: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
arcadia.ceid.upatras.gr