Πεδιάδα Μεσαράς
Έχουν ανασκαφεί πολλοί θολωτοί τάφοι, που συνήθως κατασκευάζονταν κατά ζεύγη και χρονολογούνται στην 3 η χιλιετία π.Χ. Η αρχιτεκτονική των τάφων αυτών δείχνει καλή γνώση των θολωτών κατασκευών και ο πλούτος των κτερισμάτων (σφραγίδες, αγγεία, κοσμήματα, εργαλεία) δείχνει ότι οι νεκροί ανήκαν στην ανώτερη τάξη της μινωικής κοινωνίας που τότε άρχισε να διαμορφώνεται. Πλάτανος: Ζεύγος θολωτών τάφων της πρωτομινωικής εποχής (2600 - 2000 π.Χ.). Απεσωκάρι: Ζεύγος θολωτών τάφων της πρωτομινωικής εποχής (2600 - 2000 π.Χ.). Μονή Οδηγήτριας: Ταφικό συγκρότημα της πρωτομινωικής εποχής (3000 - 2200 π.Χ.) με δύο θολωτούς τάφους, πέντε δωμάτια και πλακόστρωτη αυλή, με πλούσια κτερίσματα.
Μαραθοκέφαλο: Θολωτός τάφος της πρωτομινωικής εποχής (2600 - 2000 π.Χ.). Βορού: Θολωτός τάφος της πρωτομινωικής εποχής (2600 - 2000 π.Χ.).
Παπούρα: Θολωτός τάφος της πρωτομινωικής εποχής (2600 - 2000 π.Χ.).
Γερόκαμπος: Θολωτός τάφος της πρωτομινωικής εποχής (2600 - 2000 π.Χ.).
Καλοί Λιμένες: Θολωτός τάφος της πρωτομινωικής εποχής (2600 - 2000 π.Χ.).
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου