Αγία Τριάδα
Σημαντικό μινωικό κέντρο. Ο χώρος κατοικήθηκε από τη νεότερη νεολιθική εποχή (5 η χιλιετία π.Χ.). Δύο θολωτοί τάφοι και λείψανα οικιών της πρωτομινωικής εποχής, πάνω στα οποία οικοδομήθηκε έπαυλη ανακτορικού χαρακτήρα που οικοδομήθηκε περί το 1600 π.Χ. και καταστράφηκε γύρω στο 1450 π.Χ. Τα κύρια διαμερίσματα στο ΒΔ. τμήμα είχαν πλακόστρωτα δάπεδα, πολύθυρα, τοιχογραφημένους τοίχους, θρανία και πολλά σημαντικά ευρήματα (τάλαντα χαλκού, σφραγίσματα και πολυτελή αντικείμενα). Στα ανατολικά του συγκροτήματος βρίσκονταν αποθήκες και κατοικίες, στη νότια αυλή υπαίθριος ιερός χώρος και στα βόρεια, βαθμιδωτός πλακόστρωτος δρόμος. Στα ανατολικά, ξεκινούσε δρόμος προς την κατεύθυνση της Φαιστού.
Στη μετανακτορική εποχή (1450 - 1100 π.Χ.) ιδρύεται «αγορά» και εκτεταμένος οικισμός στα ΒΑ. του ανακτόρου, ενώ αργότερα οικοδομείται μυκηναϊκό μέγαρο. Στο υστερομινωικό νεκροταφείο της Αγίας Τριάδας βρέθηκε η περίφημη σαρκοφάγος που διακοσμείται με θρησκευτικές παραστάσεις (περίπου 1400 π.Χ.)
Τα ευρήματα εκτίθενται στο Μουσείο Ηρακλείου. Υπαίθριο ιερό 11 ου - 10 ου αι. π.Χ. στην Piazzale dei Sacelli. Μικρό ιερό με περίβολο, ναΐσκο και βωμό ελληνιστικών χρόνων αφιερωμένο στον κρητικό θεό Βελχανό, ταυτιζόμενο συχνά με το Δία. Ρωμαϊκές αγροικίες και εργαστήρια.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου