Το αρχαίο θέατρο που βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας πόλης της Θάσου, είναι κτισμένο σε φυσική κοιλότητα του λόφου, ενώ το πίσω τμήμα του ακουμπά στο τείχος. Η ύπαρξη του μαρτυρείται ήδη από τον 5ο αι. π. Χ. από τον Ιπποκράτη. Δε γνωρίζουμε τη μορφή που είχε το κοίλο και η ορχήστρα στους κλασικούς χρόνους. Πάντως, το θέατρο μαρμαροθετήθηκε τον 4ο αι. π. Χ.
Τη ρωμαϊκή εποχή το κοίλο επεκτάθηκε, ανακατασκευάστηκε η σκηνή, η ορχήστρα διευρύνθηκε και μετατράπηκε σε αρένα με την προσθήκη θωρακίου. Το κοίλο που βλέπουμε σήμερα, με τρεις κλίμακες που το χωρίζουν σε τέσσερις κερκίδες, είναι αυτό που κατασκευάστηκε κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Στις αρχές του 3ου αι. π. Χ. χτίστηκε η σκηνή η οποία είχε μαρμάρινη πρόσοψη. Το προσκήνιο αφιερώθηκε στο θεό Διόνυσο από το Θάσιο Λυσίστρατο, γιο του Κόδη, ενώ το αποτελούσαν 12 δωρικοί κιονίσκοι. Ο όροφος του προσκηνίου ήταν χτισμένος σε δωρικό ρυθμό, αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Αυτή την περίοδο η θεατρική δραστηριότητα είναι έντονη. Μάλιστα για τις γιορτές (Διονύσια, Χορεία) έρχονταν ξένοι καλλιτέχνες, όπως ο Αρίστων από τη Μίλητο που έπαιζε αυλό.
Από τον 1ο αι. μ. Χ., το θέατρο χρησιμοποιήθηκε για τα κυνήγια - θηριομαχίες (venationes) και για αγώνες μονομάχων. Η ορχήστρα μεταβλήθηκε σε αρένα με την τοποθέτηση βαριών θυρών οι οποίες έκλειναν τις παρόδους. Στα τέλη του 2ου αι. μ. Χ. τοποθετήθηκε στο κάτω μέρος των βαθμίδων του κοίλου έναν θωράκιο με κιγκλίδωμα και τότε πραγματοποιήθηκαν σημαντικές μετατροπές στο κτήριο της σκηνής.
Στους πρόποδες της ακρόπολης, κάτω από το θέατρο, βρισκόταν το ιερό του Διονύσου. Μέσα στον τριγωνικό περίβολο αποκαλύφτηκαν δύο ναόσχημα χορηγικά μνημεία, με ορατά σήμερα μόνο τα θεμέλια του ενός, και δύο αρχαιότεροι βωμοί. Τα μνημεία στέγαζαν αγάλματα, έργα Αθηναίων γλυπτών του 4ου αι. π.Χ.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου