Η Αρκάσα, αποτελούσε έναν από τους τέσσερις δήμους των κλασικών και μετέπειτα χρόνων. Η διάρκεια ζωής του οικισμού δεν μπορεί να προσδιοριστεί, διότι δεν υπάρχουν στοιχεία από ανασκαφικά δεδομένα.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Αρκάσας, αποτελείται από την Ακρόπολη του Παλαιοκάστρου με εμφανή κατάλοιπα οχύρωσης των αρχαϊκών χρόνων και με πύργους της κλασικής και ελληνιστικής εποχής. Διατηρούνται ερείπια κτηρίων και δεξαμενών σε καλή κατάσταση. Σώζονται τα θεμέλια μίας τρίκλιτης βασιλικής παλαιοχριστιανικής περιόδου με ημικυκλικές αψίδες και μονολιθικούς μαρμάρινους κίονες.
Βόρεια-βορειοανατολικά του Παλαιοκάστρου απλώνεται η πεδιάδα της Αρκάσας με δυο λιμάνια εν χρήσει από την αρχαιότητα. Έχουν ανασκαφεί δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές. Η πρώτη και μεγαλύτερη, αλλά και η πλησιέστερη στα λιμάνια είναι η παλαιοχριστιανική βασιλική του πρεσβυτέρου Αλύπου. Μετά από καταστροφή των αρχών του 6ου αι. μ.Χ., η βασιλική ανακατασκευάζεται με πλούσια ψηφιδωτά δάπεδα και με επιγραφές που αναφέρουν τον Επίσκοπο Κύρο και το όνομα της αγίας, στην οποία αφιερώθηκε η βασιλική, γνωστή ως Αγία Αναστασία. Η δεύτερη μεγάλη βασιλική που ανεσκάφη από τους ίδιους ανασκαφείς είναι η βασιλική του πρεσβυτέρου Ευχαρίστου.
Στην ανατολική πλευρά του οικισμού σώζονται δύο μεσοβυζαντινές εκκλησίες, η Παναγία η Μαρμαρινή και ο Άγιος Γεώργιος.
Στη θέση Eξίλες, μεταξύ Aρκάσας και Mενετών, βρίσκεται το εκκλησάκι του Aγίου Mάμα με κωνικό ιδιόμορφο τρούλο και τοιχογραφίες του 1300.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου
