Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή
( Λεβίδου 13 Κηφισιά Αθήνα 210 8015870 )
Ιδρύθηκε το 1964 από τη Νίκη και τον Άγγελο Γουλανδρή, όταν η λέξη «περιβάλλον» δεν είχε ακόμα πάρει τη σημερινή έννοιά της, με αρχικό σκοπό την έρευνα της ελληνικής χλωρίδας. Αργότερα επεκτάθηκαν οι χώροι έρευνας σε άλλους κλάδους και το μουσείο άνοιξε για το κοινό το 1974. Βασικός σκοπός του μουσείου, με τα λόγια των ιδρυτών του, είναι «η προώθηση των Φυσικών Επιστημών και η διάδοση των γνώσεων, ώστε να βοηθήσει τους Έλληνες να αποκτήσουν ερευνητικό πνεύμα και σεβασμό προς την ελληνική φύση. Ο απώτερος σκοπός είναι το να φτάσει όλη αυτή η επιστημονική δουλειά, που έχει γίνει με πολύ μεράκι, και να αγγίξει τον άνθρωπο, τον επισκέπτη, κυρίως δε τα παιδιά, και να γίνει άμεσα κατανοητό το τι σημαίνει «περιβάλλον» και «προστασία της φύσης». Το μουσείο διαθέτει πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια, όπου γίνεται η επιστημονική εργασία έρευνας, ταξινόμησης και προβολής των εκθεμάτων. Από το μουσείο εκδίδεται κάθε χρόνο από το 1973 η Επετηρίδα του Μουσείου Γουλανδρή ( Annales Musei Goulandris ), που περιλαμβάνει μελέτες πάνω στα θέματα με τα οποία ασχολούνται οι επιστήμονες των εργαστηρίων του. Το μουσείο χωρίζεται στα εξής τμήματα:
α) Φυτά. Αρχίζοντας από το κύτταρο και προχωρώντας στις βασικές διεργασίες των φυτικών οργανισμών, φτάνουμε στα φυτικά εκθέματα αυτά καθαυτά. Η έκθεση έγινε σε συνεργασία με το Βρετανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Στο Herbarium (Φυτοθήκη) περιλαμβάνονται 200.000 δείγματα ελληνικών και μεσογειακών ειδών, ακόμη δε και τύποι που ανακαλύφθηκαν κατά τις έρευνες του μουσείου.
β) Έντομα. Πέρα από την ελληνική συλλογή υπάρχει πλούσιο διεθνές υλικό από δωρεές στο μουσείο. Η παρουσίαση δεν περιλαμβάνει μόνο ταξινόμηση, αλλά οικολογία και συμπεριφορά των ειδών, καθώς και πληροφορίες σε σχέση με τον άνθρωπο ή τον κίνδυνο εξαφάνισής τους.
γ) Πουλιά. Συλλογή από 1.300 δείγματα που καλύπτει το 95% της ελληνικής ορνιθοπανίδας. Η έκθεση περιλαμβάνει ταξινόμηση, κοινές ονομασίες και απεικόνιση του περιβάλλοντος των πουλιών.
δ) Κοχύλια. Συλλογή από 15.000 ελληνικά δείγματα, μερικά από τα οποία ήδη σπανίζουν, με λεπτομερειακή ταξινόμηση.
ε) Απολιθώματα. Περιλαμβάνει ζωικά απολιθώματα (Αμμωνίτες) της Τριαδικής Περιόδου, φυτικά απολιθώματα της μειοκαινικής και πλειστοκαινικής ηλικίας της Δ. Μακεδονίας, 60 είδη δρυός από έρευνες του μουσείου, κυρίως όμως το δέντρο Glyptostrobus europaeus , που μαρτυρεί ότι τότε το κλίμα της Β. Ελλάδας ήταν τροπικό.
ζ) Ορυκτά - πετρώματα. Περιλαμβάνει θαυμάσια δείγματα με λεπτομερειακή πληροφόρηση, ορυκτά του Λαυρίου, ιδιαίτερα δε ελληνικά μάρμαρα με εντυπωσιακότερα το μάρμαρο της Πάρου και το πεντελικό. Η νέα πηγή πλούτου που άρχισε να προσφέρει το ελληνικό υπέδαφος, το πετρέλαιο, πρόκειται να παρουσιαστεί σε ειδικό χώρο.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου