Στη περιοχή της Νάουσας, κοντά στο ακρωτήριο Κόρακας, εντοπίζεται η Μονή του Αγίου Ιωάννη Δέτη. Το όνομα «Δέτης» σχετίζεται με την ιδιότητα του Αγίου να θεραπεύει (να δένει) την ελονοσία, που μάστιζε το νησί τον 18ο και 19ο αιώνα, αλλά και με τη θέση της Μονής ως τόπος αγκυροβόλησης πλοίων. Η θέση Άγιος Ιωάννης αναφέρεται σε χειρόγραφους πορτολάνους (τύπος ναυτικού χάρτη) του 1530 της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, της Ζαγοράς (Πήλιο), σε έντυπο βενετσιάνικο πορτολάνο (1573) του Δ. Τάγια καθώς και σε χάρτες του 18ου αιώνα του ρωσικού στόλου. Η ίδρυση της Μονής ανέρχεται στον 16ο αιώνα ενώ η ανακαίνιση της ορίζεται, σύμφωνα με τη σωζόμενη επιγραφή στο ναό, στις 16 Ιουνίου 1806 από το μοναχό Ιωσάφ. Το 1833, η Μονή εγκαταλείφθηκε από τους μοναχούς. Από το 1964 ως το 1982, η Ολλανδή ζωγράφος Gisele D' Ailly ασχολείται με την συντήρηση του μοναστηριού. Ο μοναστηριακός χώρος περιλαμβάνει τον ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (σταυροειδής με τρούλο) και μια σειρά ισόγειων κτισμάτων (κελιά, ξενώνες). Η Μονή πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου, ημέρα Αποτομής του Ιωάννη του Προδρόμου.
Συντάκτης: Νίκη Καλοπαίδη
