Βρίσκεται στο νησί της λίμνης Παμβώτιδας και ιδρύθηκε το 15ο αιώνα. Είναι ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Η ίδρυση της μονής τοποθετείται πριν τις αρχές του 16 ου αιώνα, όπως φανερώνει η αυτοβιογραφία δυο τοπικών ασκητών με αρχοντική καταγωγή, των Οσίων Νεκταρίου και Θεοφάνους των Αψαράδων. Στις αρχές του 19 ου αιώνα ο ναός καταστράφηκε δυο φορές από την πτώση βράχων από το γειτονικό λόφο. Ο ναός ανακατασκευάστηκε ύστερα από τη δεύτερη πτώση βράχων από τον ηγούμενο Ανανία.
Στην περίοδο αυτή εντάσσεται και το καθολικό της μονής, που ανήκει στο τύπο της ξυλόστεγης τρίκλιτης βασιλικής με υπερυψωμένο νάρθηκα. με υπέροχο ξύλινο τέμπλο και χαγιάτι εξωτερικά. Τμήματα από τον παλαιότερο ναό έχουν ενσωματωθεί στο νεότερο ναό, όπως ο νότιος τοίχος του ναού. Στην εξωτερική επιφάνεια του τοίχου αυτού αποκαλύφθηκαν τμήματα τοιχογραφιών, που εντάσσονται σε τέσσερις διαφορετικές ζωγραφικές φάσεις (15ος, 16ος, 17ος, και 19ος αιώνας).
Αντιθέτως, στο εσωτερικό του ναού δε διατηρούνται τοιχογραφίες παρά μόνο ορισμένα σπαράγματα τοιχογραφιών με ανεικονικό διάκοσμο στο νότιο τοίχο. Στη βόρεια και στη νότια πλευρά του καθολικού σώζονται τα αναστηλωμένα κελιά της μονής. Στα νότια κελιά δολοφονήθηκε ο περίφημος Αλή Πασάς των Ιωαννίνων το Γενάρη του 1822.
Εδώ γράφτηκε το τέλος της ζωής του Αλή πασά των Ιωαννίνων, όταν πολιορκημένος από δυνάμεις του Χουρσίτ πασά και ύστερα από εντολή του Σουλτάνου, που τον χαρακτήρισε ως φιρμανλή, κατέφυγε εδώ και στο τέλος τον αποκεφάλισαν το 1822. Στο μεσαίο κελί όπου βρισκόταν πυροβολήθηκε από το υπόγειο και η σφαίρα τον τραυμάτισε στην κοιλιά. Φαίνεται μάλιστα και το σημείο που η σφαίρα διαπέρασε το πάτωμα. Η Κυρά Βασιλική που ήταν μαζί του εκδιώχθηκε και έζησε ως το θάνατό της στο Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας. Ο τάφος της σώζεται πίσω από το ιερό του Ναού Ταξιαρχών Αιτωλικού.
Σήμερα, στα κελιά αυτά λειτουργεί μουσείο της προεπαναστατικής περιόδου, ενώ στα βόρεια φυλάσσεται συλλογή χειρογράφων και παλαιοτύπων από τις μονές της νήσου.
Από τη μονή σώζονται το καθολικό, το ανακαινισμένο κτίριο της βιβλιοθήκης και τρία κελιά που σήμερα έχουν μετατραπεί σε μουσείο της προεπαναστατικής περιόδου (με πλήθος από υφαντά, κοσμήματα, σκεύη κλπ). Επίσης πολλές είναι και οι φορητές αξιόλογες εικόνες του 15ου ως και του 19ου αιώνα που φυλάσσονται στη Μονή.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου