Ανατολικά του Υλλαϊκού λιμανιού εντοπίστηκε το κεραμικό εργαστήριο της πόλης που τροφοδοτούσε την εσωτερική και την εξωτερική αγορά. Το εργαστήριο αυτό με διάρκεια ζωής από την αρχαϊκή έως τη ρωμαϊκή περίοδο, περιλάμβανε διώροφους κλιβάνους και όλους τους βοηθητικούς χώρους για την παραγωγή ποικίλων προϊόντων. Το βασικό είδος της παραγωγής του εργαστηρίου ήταν οι οξυπύθμενοι αμφορείς τύπου Β με τους οποίους μεταφέρονταν το κρασί και το λάδι που ήταν τα πιο σημαντικά προϊόντα εξαγωγής του νησιού.
Κερκυραϊκοί αμφορείς του συγκεκριμένου τύπου βρέθηκαν στην Κάτω Ιταλία, τη Θάσο, την Κόρινθο, την Πέλλα, την Ολυμπία, την Αθήνα, τη Σέριφο, τη Λευκάδα, τη Μαγιόρκα, τη Βεγγάζη και την Αλεξάνδρεια, πιστοποιώντας την ευρεία εξάπλωση των προϊόντων αυτών, την εμπορική επέκταση των Κερκυραίων και την ισχυρή θέση που κατείχαν οι τελευταίοι στο διαμετακομιστικό εμπόριο. Ταυτόχρονα όμως κατασκεύαζε αγγεία καθημερινής χρήσης, λυχνάρια, κεράμους στέγης, μήτρες, ειδώλια και άλλα αντικείμενα εξυπηρετώντας τις λατρευτικές ανάγκες του κοινού.
Στα νοτιοδυτικά της χερσονήσου, νότια του Υλλαϊκού λιμανιού, και εκτός του νοτίου τείχους της αρχαίας πόλης, αποκαλύφθηκαν αποθέτες αρχαϊκής και κλασσικής περιόδου που περιείχαν μεγάλο αριθμό πήλινων, γυναικείων ειδωλίων και άλλα αντικείμενα που προέρχονται από ιερά. Δημόσια ή ιδιωτικά κτίρια επιβεβαιώνοντας την άποψη ότι στην Κέρκυρα από τα μέσα του 6ου αι. π.Χ. είχε αναπτυχθεί μια εγχώρια σχολή κοροπλαστικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής με επιδράσεις Κορινθιακής τέχνης.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου