Τα πλούσια ευρήματα από τις ανασκαφές στη νεκρόπολη της αρχαίας πόλης, χρονολογούνται στην αρχαϊκή, κλασική και ελληνιστική περίοδο. Oι παλαιότερες ταφές, που χρονολογούνται στον 7ο και 6ο αι. π. X. (αρχαϊκή περίοδος), ήταν καύσεις ενηλίκων, ενώ οι λίγες ταφές σε πήλινους πίθους (εγχυτρισμός) ανήκουν σε παιδιά. Τα πλούσια κεραμικά ευρήματα, κυρίως επίπεδα πινάκια (πιάτα) διακοσμημένα με ζωγραφικές παραστάσεις γεμάτες ζωντάνια, ανήκουν σε χαρακτηριστικό ρυθμό της ανατολικής Δωρίδας και αποδίδονται στο «εργαστήριο της Nισύρου» αν και δεν φαίνεται πιθανό να παράγονταν στο νησί.
Εκτεταμένο νεκροταφείο των κλασικών χρόνων (4ος π. X.) έχει ανασκαφεί επίσης στην περιοχή του Άη-Γιάννη, ενώ τάφοι της ίδιας περιόδου έχουν βρεθεί και στη νότια πλευρά του λόφου του Παλιόκαστρου. Πρόκειται για ενταφιασμούς σε μεγάλους πήλινους πίθους (εγχυτρισμοί) και σε πήλινες σαρκοφάγους. Άφθονα κτερίσματα συνόδευαν τους νεκρούς στο μεταθανάτιο ταξίδι τους, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν ερυθρόμορφα ή μελαμβαφή αγγεία, (τα περισσότερα από τα οποία είχαν εισαχθεί από την Αττική), πολυάριθμα πήλινα ειδώλια και λιγοστά κοσμήματα. Από τις αρχές του 3ου αι. π. X. κτίζονται ορθογώνιοι κιβωτιόσχημοι τάφοι για τον ενταφιασμό των νεκρών. Στα κτερίσματα περιλαμβάνονται κυρίως πήλινα και λιγότερα γυάλινα αγγεία.
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου