Βρίσκεται στη βόρεια πλαγιά του όρους Προφήτης Ηλίας και είναι ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος της Κάσου, Το σπήλαιο μάλλον είχε τόσο οικιστική (προϊστορικοί χρόνοι) όσο και λατρευτική χρήση (ίσως από την ελληνιστική εποχή).
Σε πιό πρόσφατες εποχές χρησίμευσε ως καταφύγιο, καθώς βρίσκεται σε στρατηγική τοποθεσία: Από την είσοδο της σπηλιάς ελέγχεται μεγάλο μέρος της γύρω περιοχής (καθώς και τα προσιτά προς απόβαση βόρεια παράλια της Κάσου στην περιοχή του Αντιπεράτου). Από την άλλη πλευρά, η είσοδος η ίδια της σπηλιάς δεν είναι ορατή παρά μόνον όταν πλησιάσει κανείς πολύ κοντά.
Επιπλέον, η είσοδος της σπηλιάς είναι κλειστή από λαξευμένους ογκόλιθους ισοδομικού ρυθμού, οχυρωματική κατασκευή του 3ου ή 2ου αιώνα π. Χ. από τεράστιους μονοκόμματους λίθους πάχους 1,5 μ.. Σκάλες από δεξιά, και αριστερά οδηγούν κάτω προς ένα άνοιγμα στο τείχος, που αποτελεί την είσοδο στη σπηλιά. Το εσωτερικό χωρίζεται στα δύο από έναν τοίχο, που είναι μεταγενέστερης κατασκευής.
Στο εσωτερικό του σπηλαίου ανακαλύφθηκαν κατάλοιπα της Μυκηναϊκής κα Μέσης Μινωικής περιόδου, πινακίδες Γραμμικής Α και Β γραφής, καθώς και ελληνιστικά και ρωμαϊκά κατάλοιπα
Συντάκτης: Φωτεινή Αναστασοπούλου